Yolcu Şiiri - Tarkan Kosif

Bir bilet kes kaptan
Adını bilmediğim bir şehre
Yolcusu tek ben olayım
Dönüşü olmayan o şehre

İnsanlardan uzak olsun
Hayvanlar geze dursun
Tabiatı misk koksun
El değmesin o şehre

İhtiyaç kadar yaşansın
İhtiras uzak kalsın
İnsan ibret alsın
Benlik girmesin o şehre

Ne zengin ne fakir
Ne pak ne de kir
Herkes denk her şey bir
Halel gelmesin o şehre

Bakan görsün şırıl şırıl
Kulaklarda mırıl mırıl
Giren çıkar pırıl pırıl
Zeval vermesin o şehre

Yalnız ben bileyim
Yalnız ben gideyim
Yalnız ben öleyim
İlk ve son yolcusu o şehre

(Beştepeli TAİF)