Yolcu Şiiri - Ömer Turhan

Dürüldü şahım kervan,
Yollara olduk revan.
Ufukta renk cümbüşü,
Gün gün eyler deveran.

Sahralar bir bir açar,
Dağlar bırakır naçar;
Kah toz kah yağmur kah kar,
Önüme gurbet saçar!

Münzevi kervansaray,
Penceremin gülü Ay...
Sükut sinmiş taşlarda,
Eski yolcuları say!

Sen de yolcusun Ömer,
Kah ağlarsın kah güler...
Asrı titreten mumla,
Söner sinende fener!