Yolcu Şiiri - Aysel Tarcan 2

Sevda zindanına mahkum düşeli
İzbede halimi göresin yolcu
Aşk yollarım çalı diken döşeli
Zulmedene ceza veresin yolcu

İntihar arzumun şevki dinmiyor
Göklerde venüsün şavkı sönmüyor
Vuslat gemisinden şahım inmiyor
Diyarda barkını kurasın yolcu

Vurgun yiyen yürek yerden toplandı
Mahpere bedenim toprak kaplandı
Süngü ok sineme tek tek saplandı
Bağrımda kapanmaz yarasın yolcu

Feryadıma bakma setler kur bastır
Düğümle kemendi boynumdan astır
Vedamı edeyim bekletme sustur
Son dileğim neydi sorasın yolcu

Kabrin girişinde musalla taşı
Kaskatı uzanmış makbere başı
Ömrünce gözünde dinmemiş yaşı
Ak kefenim olup sarasın yolcu...!

Aysel Tarcan