Dünyaya gelen yolcu çok durmaz,
Yaşarken dünyaya pay biçilmez,
İnsani,hayvani göçer gelmez,
İnsan olan insandan doğar,
Hayvan olan hayvandan doğar,
Hep bir arada yaşar canlar,
İnsan mahlukatı ölür ruh ölmez,
Cehennem zindan azabı çekilmez,
Azap çeken insan hiç gülmez,
Kavga seninmi benimmi riyasından,
Bilsen seni çekip çeviren haktan,
Ömür güzel gül bağın solmadan,
Yaşadığımız emenetçi dükkanıdan,
Emanetini veren emanetini almadan,
İbret alsan her giden yolcudan.
Kayıt Tarihi : 27.12.2020 14:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Yıldız 5](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/27/yolcu-547.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!