....YOLCU...
Zaman ve mekan öncesidir serüvenim..
Dünyaya gelmeden henüz ,başlamış yolculuğum..
Kâlu -belâ dan imtihan limanına
uğradım...
Fani bir gemi ile sonsuzluğa
yolcuyum...
Yolcudur ellerim ,ayaklarım bedenim
Aklım ,fikirlerim ,düşüncelerim de..
İyiyi kötüyü ,acıyı tatlıyı tanıdım..
Savaşları ,darbeleri ihanetleri de.
Aç gözlüleri,maymun iştahlıları gördüm..
Yalın ayaklıları aç susuz kalanları da
Servet biriktirip ,mal yığanı gördüm
Son ekmeğini kardeşi ile paylaşanı da..
Unuttum imtihanı,dünyaya kandım
Güvendim gençliğime ,hiç geçmez sandım..
Hele , bileğimi kimse bükemez derdim
Elden ayaktan düşünce bir gün
Etrafımda kimsenin kalmadığını
gördüm...
Yaş kırk küsür, ikindi vakti.. yolculuk
Sararmış yapraklar,sonbahar artık
Üzülsen de dövünsende fayda etmez
Ümitsizce izlersin güneşin batışını artık....
Hikmet KAYLI /2018
Kayıt Tarihi : 25.7.2019 21:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yok
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!