YOLCU
Yolculuk başladı, geçer dünyadan
Ağır ağır giden, kervan bizimdir
Yük olunca beden, geçerse candan
Sureti yok olan, canlar bizimdir.
Burası duraktır, gelen,gidene
Ermek için menzil, varıp eren’e
Kelime’i tevhit, kelam edene
Mevla’yı zikreden, diller bizimdir.
Yürüdük yolları, aştık dağları
Kırdık gönülleri, bozduk bağları
Haşladık canları, döktük kanları
Toprağa serilen, canlar bizimdir.
Nicesi ağladı, nicesi güldü
Kim’i boşa, kim’i, Hak için öldü
Kim’i baharında, gül gibi soldu
Hak içinde solan, güller bizimdir.
Kul Seyyah anlatır, kurulur pazar
İnsanlar mezarı kendine kazar
Tozlu yol burası, yürürsen tozar
Tozlarda boğulan, gırtlak bizimdir..
Kayıt Tarihi : 12.4.2018 10:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!