Yolcu Şiiri - Soyal Dede

Mevla akıl vermiştir yarattığı kuluna,
Yanlış yolda gitse de doğruyu bulur bir gün.
Bilgisini geliştirir, giderse okuluna,
Şimdi cahil olsa da ulema olur bir gün.

Çağdaş uygarlık devri adım, adım kurulur,
Bulanık olan sular, gün geçtikçe durulur,
Hedefe koşan yolcu daha erken yorulur
Her yere varam derken, yarıda kalır bir gün.

İnsan olan, insanın ruhuna inilmezse,
Helal yoldan kazanıp, helâlce yenilmezse
Şu kısacık ömürden ''razıyım'' denilmezse,
Dünyadaki hakkını elbette alır bir gün.

Yolcunun dertlerini saymakla asla bitmez,
Senelere dağılsa bir ömür buna yetmez.
Yanlışlara sonradan pişmanlık fayda etmez.
Haklıyı haklı bilip, doğruyu görür bir gün.

İnsanca yaşamayı gaye edinmek gerek,
Yerdeki karıncayı bile incitmeyerek…
Dostluğu kazanalım hep el ele vererek,
Barışa el uzatan herkese yeter bir gün.

Akıl almaz işlere, kalkışırsa bir kişi,
Ayağına dolaşır, onun yaptığı işi.
Yarınlara bir umut olmaz ise gidişi,
Gecenin baykuşları yurdunda öter bir gün.

İnsanoğlu yaşarken iki kapılı handa,
Huzurlu olmak ister elbet, iki cihanda.
Yolcu yolda giderken, umulmadık bir anda,
Bütün yollar kapanır, saltanat biter bir gün.