Yolcu Şiiri - Gökhan Salter

Dağların eteğindeki bir gülü
Yaylanın en güzel sümbülünü
Yiğit verirse ona gönlünü
Dereler, ırmaklar durulur bir gün...

Ağaçlar çiçeklerini açtığı zaman
Laleler yapraklarını saçtığı zaman
Dikenler güllerini taktığı zaman
Garip çoban sürüsüne kavuşur bir gün...

Yolcu, gaflet uykusuna daldığında
Toprağa düşen damlalar ağardığında
Issız gecelerde yalnız kaldığında
Hasretlik çeken mazlum görüşür bir gün...

Mezarımın taşına bu şiiri yazsınlar
Ölün kolay değil nefislerine baksınlar
Öğütleri her zaman beyinlerine kazısınlar
Ağlamak çare değil sende gidersin bir gün...