Yolcu Şiiri - Şuayip Odabaşı

Çocukların içinden geçtim!
Yüreklerindeki parklarda insan ölüleri,
kaydıraklarda kaydırılmış insanlar.
Salıncak zincirlerinde asılmış kediler,
kanadını çalıyor son kuşların,
bekçisi parkın gülerek…

İçinden geçtim çocukların!
Ellerinin sıcaklığı buza kesmiş şefkat,
yasaklı oyunlar hapsedilmiş gözlerinin karasına,
savaşçılık oyununa dahil koca koca adamlar,
çocuklara tetik çekmeyi öğretiyor,
yüzü kayıp birisi gülerek…

Geçtim çocukların içinden!
Karanlık köşelere sıkıştırılmış Güneş,
tükürüyor ateşini annelerin yüzüne,
ağzı salyalı adamlar çocukları piçliyor,
olgunlaşmamış memeleri mıncıklıyor bir yobaz,
şehvet mayalanmış kasıklarında deyyusların,
haltlarını katıksız yemekte kimileri gülerek…

Geçtim içinden çocukların!
Salya sümük sidikli umutları,
ince bacaklı koca karınlı gelecekleri,
elsiz kolları bacaksız ayakları…
Gölgesine tutundukları tek kanatlı kuşların elinde,
cennete gidiyorlardı gülerek…

01.07.2016/KEPEZ