Önümde yollar ırmaklar gibi akıyor
Tek yol duble..
Gidiyor sonsuzluğa
İçinde şeritler yüzmekte.
Ne ızdırabım kaldı ne neşem
Sele kapıldı hepsi
Yolcuyum …
Üzerimde vefasızlığın kiri
Temizlemek için atıyorum ırmağa kendimi
Eriniyorum…
İçte vefalıyım ama
Mecalim yok iki hatır sormaya
Yolcuyum alışamadım kırk yıldır.
Yolun yabancısıyım.
Yalan dünyada kuru bir yalnızlıktayım
Yolcuyum …
Üzerimde vefasızlığın kiri
Hatıralar hafızama çakılmış birer çivi.
Kayıt Tarihi : 18.1.2013 00:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!