Yolcu Şiiri - Enes Pullu

Bir eylül akşamı gibi sessiz kalırdı bedenim…
Ve huzur verici bakışlar taşırdı içinde ela gözlerin…
İri, masum… bazen de ıslak…
Nerden geldiğini bilmediğim bir hayaldi belki de…
Ve rüzgarda uçuşan saçların vardı,
Seni sevda tanrıçası yapan hani…
Ha, birde gülümsemen…
Güldün mü bir kez kaybolurdum karşında…
Üzülmelerin vardı, sessiz kalmaların…
Kızdın mı bir kez susuverirdin,
Sonra da gözlerin dalardı uzaklara…
Sonra bakışların vardı delice…
Şefkatli, bazen de ıssız, kimsesiz…
Ferinin elasında kaybolurdum ya hani…
Sonra duraklarımız vardı;
Kentin acı tebessümlerini içinde taşıyan…
Bir eylül akşamında sustum ben;
Sonunu bilmediğin seferlere, uğurlayarak seni…