Yolcu Şiiri - Bayram Mecit

İçimde derin sızı, önümde upuzun yol
Evime kavuşurum belki güneş doğarken.
Kurtuldun artık benden, dilerim hep mutlu ol
Yolda kalmam inşallah, acım bunca ağırken.

Ben bu zor yolculuğu yazık ki haketmedim
Evimizin yolunu sensiz hiç tüketmedim
İliklerim ıslandı yinede farketmedim,
Üstüme oluk oluk gökten yağmur yağarken.

Şu anda geçtiğim yer büyüdüğün köy senin
Beni mahzun görenler sordu derdin ney senin?
Gözlerimde canlandı mis kokulu ak tenin,
Körpecik bir köy kızı kovaya süt sağarken.

Gömüyorken sevdamı maziye adım adım
Islanan gözlerimi mendilinle bağladım
Ben hayatım boyunca iki defa ağladım,
Bir senden ayrılınca, bir anamdan doğarken.