Ölümü beklerken hasta bir yolcu,
Gözlere tülden perde çekilirmiş.
Dilinden son şahadeti getirirken,
Son kez kıyama dururmuş yolcu.
Vucut kabına sığmaz olurmuş can,
Dünya bu ağırlığı çekmez olurmuş.
Ruh bedenden hiç ayrılmaz derken,
Hiç düşünmeden gidermiş yolcu.
Ne para taşınır bu yolda ne de mülk,
Taşınmayacak kadar ağır bunca yük.
En sevilenler, ana, baba, yar ve evlat,
Öksüz ve yetim bırakır gidermiş yolcu.
Kayıt Tarihi : 17.5.2012 08:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
HACI SEYFETTİN AKCEBE ANISINA VEFATI SEBEBİYLE YAZILMIŞTIR. 15/05/2012 ALLAH RAHMET EYLESİN MEKANI CENNET OLSUN.(Amin.)
![İkram Gökhan Akcebe](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/05/17/yolcu-389.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!