Yolcu Şiiri - Ubeyde Kunduz

Kalkış saatidir aynı perondan
Saatler son biri vuruyor yolcu
Sıradaydı nenem gitti bir önden
Herkes aynı yere varıyor yolcu

Soyarlar üstünden bütün çamaşır
Sevenler dostları suyunu taşır
Zaten üşütüyor soğuk teneşir
Birde insanoğlu yoruyor yolcu

Koyarlar tabuta omuzda gezer
İner salacaya herkes üzgün zar
Kılınır namazı hazırdır mezar
Seni kara toprak sarıyor yolcu

Ubeyde gidecek hep insanoğlu
Tümden tadacağız biz aynı yolu
İşte orda gerek Allahın kulu
Melekler suali soruyor yolcu