Rüzgar ıslak ve iri damlalar halinde özlemi getirdi
Hasret daha derin
ve siyahi mordu sıradan buluşmalardan
Sözcükler az, tümceler nedense kısaydı
Nefeslerdi belki ve aslında karşılıklı konuşan
Aynı anda düşünmeler, aynı anda seslenmeler
Uzaklıkları sarıyordu yolcu
Misinalar gibi her yeni gün
Ucunda beklenen yine
Yeniden kavuşmalar.
Rana Yavuzer
29 Eylül 2010'da Ahmet Dizioğlu'na
Kayıt Tarihi : 2.2.2011 13:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
buda benimki
Yollar Yolcusunu Almış
Yollar almış yolcusunu can-ı canana gider,
Can-ı canan yolunda gonca güller biter,
Al gonca güllerde şeyda bülbüller öter,
Ne gam olur. Ne hüzün bu yolda. Ne de keder.
Öz can gonca güle bu gidişle hasret gider.
Bilal Özcan
TÜM YORUMLAR (1)