Yolcu Şiiri - Mustafa Kaya Akozan

Varsın bizi yaşanan oyunlarda sansınlar.
Hakkın kölesiyiz biz, bey diye mi ansınlar.

Yüreğim, Hak nuruyla sarmalı bu cihanı,
Ateşin harı geçmiş, ocakların közüyüm.
Bilince sermest oldum senci- leyin nihanı,
Susamış çatlamışım, sevdaların özüyüm.

Güllerin bal tadını almışım azarından.
Selamlarım yetimdir, kovulsa huzurundan.
Sevda kıvamındaki sofraların tuzuyum.
Gönlüm nice kem gözün kurtulur nazarından

Haktan gelen her cefa başıma taçtır narin,
Uğruna ölünmez mi, gönle hükmeden yârin.
Azarlayıp ünleme, ayağının tozuyum,
Sitemin sükût etsin, kulağı vardır yerin.

Varsın bizi oyunda eğlencede sansınlar.
Hakkın kölesiyiz biz, bey diye mi ansınlar.
Ukba peşinde koşan sanma çulsuz tazıyım,
Benliğimiz benlerde yana, yana yunsunlar.

Gönlüme güller çatıp, aşkla savaşmaktayım.
Hasrete acı sunan dertle sevişmekteyim.
Uyanıkken çağlayan, gafletimde kuzuyum.
Sevda ile çıldırıp, közle dövüşmekteyim.

Ey “ Ol ” deyip olduran, “ Bil ” deyip de bildiren.
Hasret ile ağlatıp, vuslat ile güldüren,
Var ve bir olan sensin, ben cüzlerin cüzüyüm.
Huzuruna alırken sensin beni öldüren...

Allah’ım aşkın olsun gönlümü çelen baha,
Akozan secdeye var, kalkmasın gönlün daha.
Talebim aftır Rabbim, her hükmüne razıyım,
Şu ömür bir seraptır, belki çıkmam sabaha...