Kesin söyleme düşün, bir gün pişman olursan.
O kadar da güzelsin, sonra çabuk solarsan.
Renk kalmamış yüzümde, bir gün beni ararsan.
Kaldığım meyhaneden sor, ayrılığın zehrini.
Misafir etme, ola ki, bir gün gelirsem kapına.
Acıma bana, acıma sakın, bu kara bahtıma.
Çek kolumdan at istersen, değil ki taşıma.
Öldüğümde, meyhaneden sor ayrılığın zehrini.
Postallarımda çürüse ayaklarım, seni aramaktan.
Çek git bulursam eğer, çek git, karşımdan.
Ümit verme, söz verme hiç, tutmayacaksan.
Olduğum, meyhaneden sor, ayrılığın zehrini.
Layık görmedin de, niçin sevdin sen beni?
Melek oldun, göklere çıkardın hep, kendini.
Aldırma sözlerime, daha niceleri sever seni.
Yokluğumda, meyhaneden sor ayrılığın zehrini.
Adımları sana giden yollara atmak isterken,
Cefalar yetmez mi, yoksa, daha mı erken?
Ağlama günlerce, hoş, ben bunları bilirken...
Gel, bensiz meyhaneden sor, ayrılığın zehrini.
Ilık esmesin rüzgâr, nehirler günlerce taşsın.
Martta da donmaz kalbim, onda yalancı aşkın.
Mutluluk seninle, açık olsun yolun, şansın
Oradaki meyhanede artık, hikâyen yaşasın...
Kayıt Tarihi : 30.7.2011 01:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!