Yolcu Şiiri - Mehmet Fatih Karkın

YOLCU

Sevda, soluk almaya çalışır ellerimde
Kara bir kalem çizer
Dört yanı sanırsın şenlik yeri
İfadesiz bir karikatür sırtın döner
Anlayan bin eyvah içinde
Bilmeyen, dilim, güler geçer
Karaca bu konargöçer
Sevda sır melun ne bilsin
Yaşlı gözlerin bir hapis
Onca yıl tek başına kim sever
Son yakın; Yolcuyuz tarih ellerimizde
Gençlik, güzellik dediğin teneşirde
Bir eli ateşte
Dönerde ecel kapımızda döner
Yolcuyuz canda yok mecal, ne bir heves
Döneceksen dön, usandım!
Sana bu kürsüden seslenmekten
Yokluğunu yüreğimde beslemekten