Anlatılır tarafı yok,
Bu yolculuğun.
Yokuşların başında mı,
Merdivenlerin bitiminde mi,
Bavullara konur onca sancı?
Akıntıya kürek umutlarda mı öğrenilir?
Yoksa huşu içinde gözlerini yumar da insan
Kollarını açar mı,
Her hayal kırıklığına, her acıya yetkin?
İzah edilir şey değil bu yolculuk.
Kaybetmekten korkma yeteneği
Yitip gider yürekten.
Elde olmaz,
Tüm değerler yerleşir benliğe,
Nerde varsa para etmeyen.
Ne de olsa onca gözyaşı,
Atılan kahkaha boşa değildir.
Hikaye gibi anlatılır ancak,
Tarifi yok bu yolculuğun.
Duvarlar örülmüş müdür,
Yoksa kendiliğinden midir?
Çıtası yükselen bu komiklik,
Senaryoyu bilmeyen içindir.
Kayıt Tarihi : 6.8.2009 11:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kardelen Yetiş](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/08/06/yolcu-288.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!