Yolcu Şiiri - Kadir Kaya1

Kim bilir nereye varacak sonum,
Ben son yolun son yolcusuyum,
Ezelden gelir ebede giderim,
Bilirim yollar bitmez, ben biterim,
Bitiş kurtuluş, sonsuzlukta yitenim,
Ben bütün vedalarıma rağmen,
Kendimi sırtıma alıp da, bilinmeze gidenim,
Bana düşman gerekmez,
Ben bana yeterim,
Çileyi benden çekenim,

Kaç kere geride bırakıp da kendimi, düştüm yollara,
Ulaşılmaz yolları aştıkça vardım ben bana,
Gördüm kendimi çırılçıplak, bir garip mahluk,
Elinde bir balyoz kafasına vurup durur,
Dedim ey garip mahluk, sen nicesin,
Kendi kafana vurursun, nasıl bir bilmecesin,
Dedi ben böyleyim, böyle yaratılmışım,
Saf ve masum, engin bir gönülle insanlar arasına katılmışım,
Beceremedim kurtlar sofrasında kurt ya da kuzu olmayı,
Kendi kurdumun kuzusu oldum,
Ben beni yemekteyim,
Kim bilir nereye varacak sonum,
Ben son yolun son yolcusuyum,
Samsun 2009