Bir yolcu gözüktü ufukta
Büyük ümitlerle çıkmış yola
Şakaklarından ter akıyor
Yorulmuş,yüzünden hüzün dökülüyor
Kimbilir ne ümitleri vardı
Her insan gibi hayattan beklentileri vardı
Hayata aldanıp gelecegi aydınlık sandı
Belkide karanlık gecelere başlangıç yaptı
Belkide bir sessizlik içinde bogulacak
Gülmeyi bilmeden,aglamayı ögrenecek
En büyük dostu yalnızlık olacak
Soru işaretleri içinde kendini bulamayacak
O herkesin gözünde
Yolunu kaybetmiş yolcu şimdi
Dün ümitleri vardı,bugün endişeleri
Belkide yarın arkasından aglayanları olacak
Kayıt Tarihi : 21.2.2008 19:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!