Yolcu Şiiri - Ahmet Beyoğlu

bir alınyazısı saklıydı bende
anam gül kokusu bohçalardı...

yasaktı başa vuran sevdalar
yazgım, amansız bir seyrüseferdi...

kandım tasımı mehtaba ve içtim
incir sütü değdi dudaklarıma
buladım soğuk küllere sığ nefesimi...
damarlarımı yırtıyordu albatros çığlıkları...

biliyordum farkım yoktu benim de
baharatlı taşlıkta çürüyecek nefesim
titrek ellerin efsunlayacak bedenimi
martı yaraları geçecek avuçlarımdan
rençperler taşımayacak günahlarımı
nar çiçekleri taşıyacak, ne ilginç...

çöz çözebilirsen büyüsünü çiçeklerin
sarı bir gül gönder yalnızlığıma
kara bir şimendifer türküsü söyle...

gün gelecek kesilecek sirenler
gölgende soluklayacak ruhum
sırtımda yamalı bohçam
yüküm parmak uçlarımda
ardıma bakmadan gidiyorum

15.05.2006