Yolcu Şiiri - Yusuf Işık 3

yolcu

Bilinmezliğin çekici gücünün
Ne zaman beni ele geçirdiğini
Anımsamam mümkünsüz belki ama
Kapkara olması gereken
Solgun kız önlüğüm üzerimdeydi
Bunu iyi biliyorum
Yaşamak için
İlle de düşlere gereksinimim olduğunu
O zamanlar bilemezdim bilmesine ya
İlk yolculuğumla birlikte
Yaramaz çocukluklardan hiç mi hiç
Geri durmayacağımı ayrımsamam
Ve asla
Geriye dönüp bakmayacağımın da
Kararını vermiş gibi olmuştum
Ben yolları
Yollar beni sevdi
Arada döndüğümde oldu
Ama hep gözüm yollardaydı
Fay kırıklarında
Cam kırıkları aramalarım da böyle başladı
Her durakta bir anı boşaltırken
Aklım bir sonrakine asılı kaldı
Tutku atının sırtında
Dolaşıp durdum bunca yıl
Aşığın yüreğine düşen korun ısıttığı
Her sofrada eğleştim
Dilim döndüğünce söyleştim
Ne yoruldum şimdiyece
Ne dinlendim olduğunca
Bir türküydü yolculuklarım
Her an içimi yakan
Her an gitmelere duran...9.3.2017