Yol hareketleri Şiiri - Cevat Çeştepe

/Yeryüzü kadar büyük bir masa etrafında toplanmıştık., çok kalabalıktık… Her birimiz sanki ev sahibiydik ama daha önce hiç karşılaşmamıştık... Yabancı yüzlerin yalancı baharıydı dudağımızda açan gülümsemeler... Okunamayan alın yazılarının., kendi kalemimizle yeniden yazılmasıydık…/
. ,
/Dolap beygirlerinde kuyruk değildik ama bir kuyruklu yıldız gibiydik… Bütün açıların kesişme noktasında ve dünyanın tam merkezindeydik… Ağacımızın dallarından topluyorduk devridaimlerde astığımız dilekleri… Biz ertelenmiş ölümlerle her yeni dansın., sevgili ve kavgalı melodisiydik…/
. ,
/Mücadelelerde alnımıza yazdıklarımızı oynuyorduk ve hep ölüyorduk… Her ölümle fidan yürekli kız ve erkekler oluyor., yeniden doğuyorduk... Ama yolumuzun üstündeki meridyenleri gözyaşı ile keserken paraleller ya bir daha göz göze gelmezse gözler., işte en çok bundan korkuyorduk…/
. ,
Yaşam ., umut ettiklerimizden çok ., korktuklarımızın başa gelmeseydi canımın içi…
Bunu tersine çevirenler de vardı elbet ve işte onlara ‘gerçek kahraman’ deniyordu…
.