Yol Bilmez İzan Bilmez Süzmeler

Veysel Şimşek
5204

ŞİİR


31

TAKİPÇİ

Yol Bilmez İzan Bilmez Süzmeler

Dağdaki ayılar şehire indi,
Bunlardan bozuldu Dünyanın pendi,
Nokta nokta çocuğnun ta kendi,
Yol bilmez izan bilmez süzmeler.

Analar doğurmuş meydana salmış,
Çekmiş bali tiner efsane olmuş,
Bu Dünya zibidi zübbeyle dolmuş,
Yol bilmez izan bilmez süzmeler.

Öküzün altında arar buzağa,
Kendi eliyle kendi düşer tuzağa,
Meydan kalmış üç beş kanı bozuğa,
Yol bilmez izan bilmez süzmeler.

Kulağında küpe omuzda saçı,
Bilir tanır herkes piç oğlu piçi,
Herkes dahil değil sade bir kaçı,
Yol bilmez izan bilmez süzmeler.

Allah'ım sen koru sen yardım eyle,
Zamane piçleri malesef böyle,
Yoktur alakası Şehirle köyle,
Yol bilmez izan bilmez süzmeler.

Cahil olan cahil atına biner,
Her ayak var her dümen var her hüner,
Çıkarı için doksan derece döner,
Yol bilmez izan bilmez süzmeler.

Yediden yetmişe ufaklısı irisi,
Boş kovan boş petek eşek arısı,
Cahilden hasıldır cahil sürüsü,
Yol bilmez izan bilmez süzmeler.

Ben koymadım koyan koymuş adını,
Veysel der fark etmez erkek Kadını,
Kıraç dağın yontulmamış odunu,
Yol bilmez izan bilmez süzmeler.

Tel:05379590555

Veysel Şimşek
Kayıt Tarihi : 28.7.2015 10:15:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Veysel Şimşek