Dağdaki ayılar şehire indi,
Bunlardan bozuldu Dünyanın pendi,
Nokta nokta çocuğnun ta kendi,
Yol bilmez izan bilmez süzmeler.
Analar doğurmuş meydana salmış,
Çekmiş bali tiner efsane olmuş,
Bu Dünya zibidi zübbeyle dolmuş,
Yol bilmez izan bilmez süzmeler.
Öküzün altında arar buzağa,
Kendi eliyle kendi düşer tuzağa,
Meydan kalmış üç beş kanı bozuğa,
Yol bilmez izan bilmez süzmeler.
Kulağında küpe omuzda saçı,
Bilir tanır herkes piç oğlu piçi,
Herkes dahil değil sade bir kaçı,
Yol bilmez izan bilmez süzmeler.
Allah'ım sen koru sen yardım eyle,
Zamane piçleri malesef böyle,
Yoktur alakası Şehirle köyle,
Yol bilmez izan bilmez süzmeler.
Cahil olan cahil atına biner,
Her ayak var her dümen var her hüner,
Çıkarı için doksan derece döner,
Yol bilmez izan bilmez süzmeler.
Yediden yetmişe ufaklısı irisi,
Boş kovan boş petek eşek arısı,
Cahilden hasıldır cahil sürüsü,
Yol bilmez izan bilmez süzmeler.
Ben koymadım koyan koymuş adını,
Veysel der fark etmez erkek Kadını,
Kıraç dağın yontulmamış odunu,
Yol bilmez izan bilmez süzmeler.
Tel:05379590555
Veysel ŞimşekKayıt Tarihi : 28.7.2015 10:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Şimşek](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/07/28/yol-bilmez-izan-bilmez-suzmeler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!