Her şeyi baştan yaşamayı ne çok isterdim!
Bıraktığın yerden patikadan aynı şekilde,
Cehennem olsan gelen yol yakınken,
Cihan yıkılsın, mahşer kopsun yüreğimde.
Yalnızca kendi gerçeklerimiz varmışçasına,
Beni burada bırakın, bu yolda bayım.
İnsanı insan yapan haslet yüz,
Zihnimle sokaklarında dolaşırım.
Bir hayalin ardında gibiyim,
Yolumu buldum zannetmiştim kalbinde.
Hayatın tekrarı yok,
Geleceğe dönüş filminde.
Ayaklarım yorgun ve yalnız,
Ben sevdasız yürüyemem ki her halükârda.
Sen içindeki yolu tamamla,
Yaşadığım bu son hazanda.
17 Ekim 2023 / Salı / Ankara
Halil KumcuKayıt Tarihi : 24.2.2025 15:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"Hayatın tekrarı yoktur; her adımda özlem ve yalnızlık, sevdasız yolculuk yapmanın acısını taşır."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!