Dışarda
Gözyaşlarını kirletmeyen ağlayanlarım
Yalnızlıkların yalnızlığı
Yıldızlarımın kümesini yol bilmiş..
Şimdi
Sana ulaşamamanın umutsuzluğuna
Umursamayışının penceresinden bakıyorum
Varlığının yoksulluğunu yaşıyorum
El değmemiş acılarımı
İlerleyemeyen kum saatlerimi
Yoksunluğunun zenginliğini yaşıyorum şimdi…
Ellerimin titremelerine
Kulak asmıyor saçların
Dudaklarının uzaklığı
Çiçeklerimi kurutuyor
Yüreğim
Alışkanlık yapacak kadar ölüyle dolmuş…
Aklımı beklemelere vurmuşum
Ve gelmeyişin
Ve aklını bensiz bir beklemeye vuruşun…
Ne kimsenin seni getireceği var
Ne de gözlerimi gözlerine daldıracağı…
Anladım ki
Eskidiğini görememem an meselesi
Şimdi
Saf sevgilerimin kesik parçalarıyla müzakeredeyim
Vazgeçilmezliğin
Her yerde baş göstermede
Bütün çabalarım boşa
Çünkü
Seni bırakacak hiçbir uzaklık bulamıyorum…
Her günüm bahar yaprakları sarartmakla meşgul
Sen
Zikrinde ‘’ben’’ olmayan yürek eriyişleri yaşıyorsun
Ben
Baştan sona ‘’sen’’ akışındayım
Trajik sensizliklerde…
Kaybolmayışım
Gelmeyecek bir güne misafir
Ve yine
‘’Yüreğini bulamamak’’ bu kışın merkezinde en katı iklimlerle…
Kayıt Tarihi : 13.7.2015 20:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)