Yoksul Aşkın Hikayesi Şiiri - Ömür Torun

Bir sonbahar günüydü,
Ağaçlar dökmüştü yapraklarını
Benim gibi çıplak yalnızlığın koynunda
Çaresiz umutları sönmüş;
Kan ağlıyor bütün günün ardında
Geceler tutkun,geceler vurgundur bana
Bırakmıyor perişan yakamı...
Duvarları sanki üstüme geliyor odamın
Bir sıkımlık canı kaldı hayatımın
Biliyor musun alıştım ben,
Alıştım gecenin suskunluğuna
Öldüm mü yoksa yaşıyor muyum
Kalmışım ortasında...
Defalarca kalem alsamda elime
Biliyor musun sana ilk kez yazıyorum
İlk kez bu kadar çok yalvarıyorum
Nice şairler yetişti bu toprakta;
Necip Fazıl,Nazım Hikmet...?
Ne üsküdar kaldı,ne berlin ne moskova
Yazıldı şiirler,mektuplar aşkın hatırasına
Seviyorum işte seviyorum anlasana
Geceler tutkun geceler vurgundur bana