Yoksa Şiiri - Abdullah İnaler

Dün akşam
Oturuyorduk bir grup dost
Herkes konuşuyordu
Ordan burdan

Susmuyordu çeneler
Muhabbet mi
Havadan sudan

Dinleyen var mıydı
Yok muydu bilmem
Diller pabuç gibiydi her an
Ne saray kaldı
Ne de sultan

Biraz sanat dedim
Değişsin istedim konu
Sanat mı kaldı dedi,
Geldi,bizim gibi sonu.
Öldürdüler bunlar
Öldürdüler ruhu...

Ya futbol dedim..
Ağzını burnunu buruşturdu.
Ayni Adanalı'nın surat
O zaman müzik dedim
''Her tarafta baskı zulüm ve kan,
Millet gülüp oynuyor
Ağızlarda sakız gibi Tarkan

Biri ayağa kalktı
Eski bir dost,
Bir an sendeledi
Baktım
Ne kemik kalmış, ne de post
Uzandı
Önümdeki şiir kitabım''yolcu'ya'' eli
Bir şeyler söyleyecekti,
Çıkmadı sesi
Çevirdi yaprakları titrek titrek elleri
Aradı buldu, sanki çok lazım
Kırk yıl önceki sevdayı

Bakın dedim
Bu ilk şiir kitabım
Tozlu rafların arasından bulup ta
Gün ışığına çıkardığım
Elli yıllık kargacık burgacık yazılar
Ama içinde
Ne anılar var, ne anılar

''Eşin okudu mu'' dedi
Bunları öbür dost
Kaldırıp başını kitaptan
Sonra kalktı sandalyeden
Uzattı bana anlamlı
Biraz önce karıştırdığı kitabı

''Bilmem'' dedim
Eşim ve çocuklarım
Bazen okurlar mı yazdıkları mı
Ama
Mecburen dinlerler
Çalıp söylediklerimi

Ya ! dedi

İyi ki dedim,
İyi ki hepsini
Okumamışlar yazdıklarımın
İyi ki hepsini
Dinlememişler
Kafalarını şişirerek
Ara sıra
Çalıp söylediklerimin
Yoksa
Yoksa asla bu ben
Olmazdı ben.
Gönderen a. inaler zama