Dün odamı süpürdüm
Kırıntılar arasındaydım
Kalplerden dökülen
Aşk kırıntılarıydı etrafta
Ayakaltında, ayakaltında
Süpürdüm süpürdüm
Süpürdüğümü sandım
Senden ne kaldıysa geriye
Vakum vakum içime aldım
Yokluğunda dün
Dün perdeyi çekmedim
Yoktu kimse sakınacağım
Yoktu kimse kıskanacağım
Işığın yansıması vardı
Pencerede baktığım
Sendin sanki, sen sandım
Aynadaki yansımalığım
Sen sandım sen sandım
Yokluğunda dün
Dün salatayı, yemeği bir kişilik
Çayı beş kişilik yaptım
İçtim içtim içtim
İçtikçe yangınımı körükledim
İçtikçe yandı yüreğim
İyi çay içiliyormuş yalnızken
Onu öğrendim
Yokluğunda dün
Dün dündü. Bugün de dün
Yarın da dün olacak
Taa ki ne zaman döndün
O zaman günüm gün olacak
Odamda, biri beş, biri bir yaşında
Cıvıl cıvıl kuşlar şakıyacak
Dünüm bugünüm yarınım
Her anım şen olacak.
Döndüğün gün, döndüğün gün
Kayıt Tarihi : 19.2.2018 05:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Ihsan Arac](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/02/19/yoklugunda-dun-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!