Yokluğuna çok zor alışıyorum !

“ Bilemezsin sen !”

Sensizlik ateşte kavurdu beni
Dertlerden dertlere karışıyorum !
Bu aşkı yıkansa, gururdu demi
Yokluğuna çok zor alışıyorum !

Yürekse perişan halâ elemde
İsmini sayıklar durur dilimde
Hayalin gözümde resmin elimde
Yokluğuna çok zor alışıyorum !

Bu nasıl acıdır, yarabbim eşsiz
Gözyaşım çağlıyor geceme sessiz
Bıraktın ya kalbi, böyle kimsesiz
Yokluğuna çok zor alışıyorum !

Mazide yaşanan günler aklımda
Seninle geçen o, dünler aklımda
Verdiğim çiçekler, güller aklımda
Yokluğuna çok zor alışıyorum !

Şöyle bir yerlerden, çıksan diyorum
Umuda bir ışık, yaksan diyorum
Dönüp de halime, baksan diyorum
Yokluğuna çok zor alışıyorum !

Ne kalpte huzur var, ne de bir canlık
Üstüme yürürken gece karanlık
Aklımı oynatmam, inan bir anlık
Yokluğuna çok zor alışıyorum !