Geceyi örter üstüne
umarsız ayak sesleri
pencereler ışıksız
üşürüm sırılsıklam
tanırım yokluğunu
gece gözlü.....
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
yokluğun içsel sızısı o kadar net görülüyor ki çizdiğiniz resimde Muazzez Hanım...başarılı çalışma olmuş... selamlar...
Yokluklar her zaman tanıştır işte.Gidişler ise aklımıza ortak.Ve kaybedileni mecburen mısralamak şart olur.Yokluğun acısını hafifletmek ve aslında birazcık olsun unutmak için.Unutabilmek için.Dahada doğrusu şuki bu unutma çabaları,gönüle su serpmek gibidir.Hasreti anlatmaktayız,kara saçı,kara gözleri yazmaktayız.Ağalayan gönülü kanayan yarayı sarmaktır çabamız aslında.Öyle bir hasrettir işte.
Günüzleri yok olup gece hayale gelen.
Tebrik ediyorum şairi saygı duyuyorum.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta