Geceyi örter üstüne
umarsız ayak sesleri
pencereler ışıksız
üşürüm sırılsıklam
tanırım yokluğunu
gece gözlü.....
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
yokluğun içsel sızısı o kadar net görülüyor ki çizdiğiniz resimde Muazzez Hanım...başarılı çalışma olmuş... selamlar...
Yokluklar her zaman tanıştır işte.Gidişler ise aklımıza ortak.Ve kaybedileni mecburen mısralamak şart olur.Yokluğun acısını hafifletmek ve aslında birazcık olsun unutmak için.Unutabilmek için.Dahada doğrusu şuki bu unutma çabaları,gönüle su serpmek gibidir.Hasreti anlatmaktayız,kara saçı,kara gözleri yazmaktayız.Ağalayan gönülü kanayan yarayı sarmaktır çabamız aslında.Öyle bir hasrettir işte.
Günüzleri yok olup gece hayale gelen.
Tebrik ediyorum şairi saygı duyuyorum.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta