bir vakit daha öldü
ayaklarımızın dibinde
bir ezan daha soldu mevsim
sonunda bende öldüm
aşklarım, düşlerim ve isyanlarım
ve toprağa sığmayan bencilliklerim
varken benimsediğim benliğim kadar
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta