Yoklama defteri Şiiri - Semih Çar

çok uykular önceydi
bütün rüyalardan daha gençtim
geçmemiştim henüz kendimden
sokağı ıssızlığa boğmamıştı gözlerim
dudağımın kenarında solan papatyalardan
haberi olmamıştı parkların
ayağımı unutmamıştım kaydıraklarda
ve hiç yok yazılmadım ölüme
yoklama defterinde

çok güvercinler önceydi
kırılmamıştı daha kanatlarım
kalbimden göç etmemişti henüz kanım
gece düşmemişti
küt saçlı bir yorgunluğa
bu tezi bir şairden başkası
yazmamıştı daha karanlığıyla
ali vardı at yoktu
bakmak var görmek yoktu

kirpiklerim yaşa takılmıştı emeklilikte
emeklemeden koşmayı öğrenen gözyaşı
vefalı tenimle toplarken karanfilleri
her gün bol gelirdim ölüme
bembeyaz karanfilleşirdi yüzüm
ve bir benzin alfabesini öğretirdim
sarı kasımpatılara