Yoksa geceler bana küskün mü?
Neden bu kadar zifiri karanlık!
Neden yolumu görmeme bile izin vermiyor yıldızlar!
Şu ay da bulutlara saklanmış,bir türlü çıkmıyor...
Yok yok herkes bana küsmüş anlaşılan!
Bu deredeki kurbağalar nerde?
Neden ötmüyorlar; her gece kulaklarımı kemirirlerdi oysa
Hani benden korkuyorlar diyecem ama, korkulacak bir tarafım da yok ki;
Bostana dikseler beni,kargalar tarlayı istila eder!
Yok yok şimdi daha da eminim,herkes bana küsmüş!
Hoşt köpek,lan köpek, paçamı zorla mı ağzına tıkıyacam, ısır işte!
Ne biçim köpek bu anlamadım ki, kabız mı olmuş ne…
Öküzün tirene baktığı gibi bana bakıyor
Ama uykusundan da taviz vermiyor
Anlamadım ki,oysa eskiden dört gözle beni beklerdi
Yok yok bu işte bir iş var; herkes bana küsmüş!
Bir de eve gideyim,karım da bana küsmüşse vay halime!
O küskün bu küskün
Yok yok galiba ben dersimi aldım
Ne olursa olsun hiçbir zaman kimseye küsmeyeceğim.
Baksana birden piskolojim değişti.
Küs olmak kötü şeymiş
Değmiyor, iki kuruş menfeat uğruna,
Ne kimseye küsmeye ne de kendinden küstürmeye.
Kayıt Tarihi : 22.12.2008 09:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!