Bir yok oluş türküsünün ıslığıydı şiirlerim,
Gün batımı kadar naif,narin.
Kalbimin ince ince ağrıdığını hisseder gibiyim,
Geçirdiğim bir trafik kazasında tüm kalbimin etrafındaki damarların tek tek kopup yandığını hissetmiştim,
Yine aynı sızıyı duyuyorum
Dünya'nın çivisi çıkmış.
Ben ne diyeyim bilemiyorum?
Bir yok oluş türküsünün ıslığıydı şiirlerim,
Neler yok olmadı ki?
Bütün güzel şeyler eski evlerde
Eski yaşantılarda kaldı.
Şimdi hangisinin yasını tutsak bilemiyorum...
İster isyan olsun,
İster serzeniş,
İster pişmanlık
Kimin umurunda ki.
Şu saatten sonra
Diye bir söz grubu var ki
Bütün isyanları bastırmaya kadir niyeyse?
Oysa herkes özlüyor,
Herkes seviyor,
Herkes pişman.
Cümleler içe kaçmış,
Çıkmıyor.
Bir yok oluş türküsünün ıslığıydı şiirlerim.
Mine Yılmaz Sevinç
14 Ekim 2023
20:51
Kayıt Tarihi : 1.6.2025 09:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!