Devlet baba, açtık sana elimiz
Ayaz keser, duyulmaz ki sesimiz
Soğuk taştır bizim yatak yerimiz
Aşımı vuracak, ocağım yok ki.
Unutulduk köşe bucak, inan ki
Kalmadı hiç derde derman olan ki
Her günümüz öncekinden ziyan ki
Başımı koyacak yastığım yok ki.
Sandık gelir, hatırlanır adımız
Verilir söz, artar yine tadımız
Unutulur sonra garip hâlimiz
Kapını çalacak aşığım yok ki.
Beton olur yorganımız, döşeğim
Kaderin terk ettiği bir beşiğim
Biz umudun en sonuncu eşiğim
Yarını varacak takatim yok ki.
Hor görülür, sanki bizler cüzamlı
Hayat bize baştan sona cezalı
El açarız, gözlerimiz buğulu
Kimseni alacak beklentim yok ki.
Uzanmasa şefkat dolu kolların
Kapanır mı sanıyorsun yolların?
Sahipsizi olur bütün kulların
Her an dalacak sevgilim yok ki.
Bu hayatta ferman senin, el senin
Bize uzanacak o dil, tel senin
Adaletin esse tatlı yel senin
Hasan'a varacak derdim yok ki...
Hasan Belek
17 Ekim 25-Akçay
Kayıt Tarihi : 17.10.2025 22:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
O yüzden "yok" demeyin
Veren el olun, "var" deyin" derdi, ninem...
Günümüzde devlet bile diyemiyorsa bu lafı,
Nereden nereye!
Tebrikler Hasan Bey...
Kıymetli yorumunuz için en derin teşekkürlerimi sunuyorum değerli hocam
Selam ve dua ile ??
kutluyorum değerli hocam dostum ??
TÜM YORUMLAR (3)