Ezdiğimiz karıncayız,
börtü böcek,
kedi köpek,
denizde'ki balık,
havada kuş
ve insan,
hepimiz bir canız.
Yaraladığımız serçeyiz,
canımız yanar,
Yakıp,kuruttuğumuz ormanız,
Ormanlar yandıkça,
çölleşen ruhumuzdur.
çiçekler soldukça
solan,renksizleşen
hayatımız.
Yeşil çınar kurumasın,
sonsuza dek aksın,coşkun pınar.
Kurumasın yaşam ırmağı.
Doğa olmazsa olmazımız,
Doğa doyduğumuz,
barınağımız,
yuvamız bizim.
Yok ettiğimiz doğayız biz...
Kayıt Tarihi : 19.4.2019 15:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Celal Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/04/19/yok-ettigimiz-dogayiz-biz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!