Yobazlık Türküsü Şiiri - Cihat Şahin

Yobazlık hakka, muhalif olmak.
Haklıya caz yapmak, Türkçe yobazlık!
Kitaba sünnete, aykırı olmak,
Dinliye taş atmak, çağdaş yobazlık.

“Kırk yıllık yani, olurmu kani? ”
Yaniden yobazdır, münafık cani!
“Dostluktu, sevgiydi “teranen hani?
Fitneye din demek, bağnaz yobazlık!

Elimi uzatsam, dişliyor hemen.
Önüne gül atsam, haşlıyor hemen.
Kitabı sünneti, taşlıyor hemen!
Yeni modaymış, kindar yobazlık!

Önce “barış”der, sonra”vuruş”der.
“Dindara karşı, budur duruş”der.
“Sevgide saygıda(!) , budur yarış”der.
Kültürden(!) türemiş, bu tür yobazlık!

Dünyada çok devlet, attı bu kini.
Uzaya sürdü, şeytanı cini.
Taç yaptı başa, son gelen dini.
Mukallit vazgeçmez, bu ne bağnazlık?

İblisçe felsefe, dilde terane.
Hiç bakmaz tarihe, dinde töre ne!
Arife dedirtir; ”nurdan köre ne”!
Rekora gidiyor, bu tip yobazlık!

“Ozanım”diyor,dilinde türkü,
Sözüyle sazıyla, incitir türkü.
müslimdir vatanda, kürd’ü ve Türk’ü.
Kâfire yarıyor, cahil yobazlık!

Hudutlar bellidir; dörttür” edille”
İslam ve kur’an, indi nazille.
Kabeye savurma, boşuna gülle!
Gelirse ebabil, olacak yazık!

Allah’a kul olan, kula kul olmaz!
Kullara kul olan, felahı bulmaz!
Mürtedin zırvası, inse din olmaz!
Gayyada son bulur, azgın yobazlık!

Sahte nebilik taslama boşa!
Kayıyor ayağın, basarsın yaşa!
Senden ins olmaz, bin defa hâşâ!
İnsi şeytanlık, sende yobazlık!

Haddini bil artık, hırlama arşa!
Göster millete, kitabın varsa!
Yaparak Cazgırlık, toplama parsa!
Millet’e faş oldu, sende yobazlık!