Yitirmişim Gençliğimi Zamansız

Karanlık gecelerin tenhasında,
Yitirmişim gençliğimi zamansız.
Kelimelerim ziyan olmuş,
Yüreğim yaralı,
kanar yüreğim,
uykum firarda.
Başımda bir dağ meltemi,
Eser inceden inceye.
Alır götürür bendeki beni,
Evvel zaman içinde,
Bir bilinmez yolculuğa.
Kör olası ayrılık,
Amansız bir düşman gibi,
Hiç bırakmaz peşimi.
Kasvetli bir zindan duvarının
Buz gibi soğukluğu sanki
Gelir üstüme üstüme.

Ruhuma bir köz düşer,
Üfledikçe büyür yangınım.
Düştüğü yeri yakıp kül eder.
Cehennem ateşi sanki,
Söndürebilene aşk olsun.
Sonra kalbimin en ücra yerinde,
Sessiz bir çığlık yankılanır.
Bir tatlı düş olsa da,
Hayata dair gerekçem.
Sessiz ve sedasız,
Arşa çıkar dilekçem.

Dilimde bir isyan türküsü,
vurur notasını dağların eteklerine.
Gözlerim kan revan,
gözlerim mor dağların kıyısında,
Dipsiz bir uçurum.
Yuvasında ecelini bekleyen,
Yaralı bir kartal gibiyim.
Uçmaya yeltensem düşeceğim.
Uçamazsam hepten öleceğim.
Kader yoluma ağını örmüş,
Sarıp sarmalamış beni sıkıca.
Ne yana dönsem hep bir kahır.
Döndükçe hep bir başa dönüş.

Usta bir hammal edasıyla,
Taşırım maviliğini,
Gökyüzünün ve denizin.
Eli nasırlı mazlumun ahında,
Hiç şüphesiz ben varım.
Bir gül kokusu gibi tavırlarım.
Kavgam hiç bitmez benim.
Nerede bir mazlum varsa
Onun için çarpar kalbim.
Yürek işçisi olmak zor zanaat.
Yaşarsın sanki hiç yaşamamış gibi.
Öylesine mahsun, Öylesine asi.
Yarım kalan hayallere ve sevdalara
Uzaktan bakıp iç çekerek.

Her mevsim bir başka olur yangınım.
Bazen soğuktan terler,
Bazen sıcaktan üşürüm.
Bir lokma ekmeği
Herkesle bölüşürüm.
Hayatın keşmekeşli yolunda,
Bu gözler neler, neler gördü,
bir bilsen, ah bir bilsen.
Bir kuşluk vakti çıkıp gelsen,
Ömür yoluma bir gül ağacı dikiversen.
İşte o kafi bana,
Başka arzum yok senden.