Yitik Rüyam Şiiri - İsa Yılmaz

rüya’…

ruhlar çift yaratılırken
insanlar ağlamaya başladığında
gözyaşların dökülmüştü avuçlarıma
kana kana içmişti yüreğim acılarını
ah sevdiğim
kaç mevsim geçti o günden sonra
ne kara talih ki kaybettik bir birimizi
bir damla gibi düşerken göklerden
sen yitik rüyam
sen bir başka zaman mahkumu
ben bir başka zaman
böylesine yalnızken devran
ah sevdiğim
değişiverdi aşkın yazgısı
kalbime doğuverdin, sen güneş damlası
yasak elmanın diğer yarısı
af bekleyen ruhumun en güzel günahı
sen sevdiğim
sen alın yazım…

28.X.09