Yitik Bir Aşk Şiiri - Osman Deniz

Yitik bir aşk çığlığı yüreğimde birikti
İçten içe yanan bir kor sessizliğiyle
Göğsümdeki soluğum durmadan besler onu
Dayanmaz ki gözlerim örter gözyaşlarıyla

Binbir iniltisiyle harfler dilime konar
Hüzünle mayalanır şiir olur geceden
Bir gül biter dilimde göğsümde diken tutar
Seherde bülbül öter didikler yüreğimi

Kapısı öteye açık bir kafestir şu göğsüm
Parmaklıklar ardında mahpusum ben kendime
Çizgiyi çekmiş kader şu anlıma kazımış
Eksik tüm acıları tamamlıyorum senle

Bir yangın yeri yürek alevli gürültüsü
Notalar ve harflerle biçimlenir ruhumda
Aşka çözülür dilim eksiktir kelimeler
Ritim tutar yüreğim hüzünlü şarkılara

Binbir acısı ömrün sırtımda bir dağ olur
Ayak izlerim hızla silinirken yollarda
Bulutlardan eğrilir iplik iplik gözlerim
Hüzne boyanır gözler her akşam ufuklarda

Dilimde bir buruk türkü sanadır seslenişim
Dizilmiştir dizeğe mavi nota hüznüyle
Gölgem peşinde deli sensiz geçen günlerim
Aşka mühürlenmişim yoğrulmuşum ezelde

Bir aşkın hatırası solarken gözlerimde
Renkler sesler hayaller ruhumda şekillenir
Günler durmaz dokunur şu ömür gergefinde
Hızla eksilen takvim ölümü ezberletir