Yitik Şiiri - Mustafa Kaşıkcı

Acının tarifini aradı yıllar yılı insanlık
Bir sokak başında ya da bir darağacında
Unutuldu insanlık, sözlüklerde kaldı yapayalnız
bir söz arasında ya da bir yürek yarasında

Hani meltemler esecekti, ılık ılık olacaktı dünya
Hani güllerle neşelenecekti bahar
Bu kaçıncı mevsim hâlâ ağlamadı bulutlar
Hani bulutların eteklerine buhar taşıyan kuşlar?

Dağ başlarında çıralarla aydınlanan kulübeler nerede?
Tahta kulübelerin, çadırların içini kimler boşalttı?
Susuz yolcular uykusuz gecelerde kimlerin kapısını çalıyor?
İnsanlık adresini kaybetmiş gören-bilen aranıyor.

Bu benim resmim değil diyerek karaladık portreleri
Aynaların camları binbir parça oldu ayaklar altında
Boşalttık kalpleri, sözlükler 'boşver' demeyi öğrendi
Güneşe mektup uçuran ak güvercinler nerede?