Yırtık lastik Ayakkabı,

Hatırlanırsa Demokrat Parti, 1950 ler,
cizlavut-gislavet lastik ayakabılar,
pazarlamışlardı milleti kanı ile, Kore yede.
Bu millet yarım asırdır hiç değişmedi.
Adam lastik ayakabıyı giydi. Oğlunu unuttu.
Utandırdılar, yırtık ayakabısından, utandı,
olup bitenin farkıdan olmayan baba,
yırtık ayakabısından dolayı özür diledi yüce milletten.
Onları yırtık ayakabı ile küçük düşmeye hakkı yoktu.
Ele, dosta, düşmana karşı, bu gelişmiş en ileri demokraside,
oğlunun ölümünün nasıl olduğunu da unutturdular.
Yırtık lastik ayakabısını başına bir daha kaktılar.
Suçlu yırtık ayakkabı idi, tıpkı suçlu olan sarı öküz gibi.
Ulan sende bu yırtık ayakkabı olursa, oğlunda böyle ölür dediler.
Bir lastik ayakkabı ikram ettiler ne olduğunu bilmeyen babaya.
Giden oğlu geri gelmedi, lastik ayakabının da kaldı bir kaç aylık ömrü.
Yırtık lastik ayakabı şimdi cezalandırılmasını bekliyor,
O köyün çöplük diye kullandığı yerde, hücreye atılmış misali.
Ne kadar sürer bu hücre cezası bilinmez.
Belki cezası çürümektir, o çöplükte sovuğun, güneşin altında.
Belkide bir eskici diyet öder alır el arabasına satar bir başkasına.
Ulan bu kadar yazdım da bu hep yırtık bir lastik ayakabının,
bir yeni lastik ayakabı ile değiştirilmesi içinmiydi.
Sahiden ne içindi.
Hah şimdi hatırladım.
Yerin dibindeü, yüzlerce metre yerin dibinde,
Yaşamını kayıp eden Maden işçilerimizi anımsamak içindi.
YAŞAMINI MADENLEDE KAYIP EDEN TÜM İNSANLARIMIZ İÇİN.
Gurur ve saygı ile eğiliyorum anılarının huzurunda.
Saygılarımla

22112014