Yine Sen Kazandın Zaman

konu bile etmeyeceğim seni
şimdi iyi mi oldu yani
bir dolu yılları çalıp sinsiden
şu getirdiğin yaşa
ve geride bıraktıklarına bak
sefillik
mezbele
sen var ya sen
diyorum da bazen
ne berbat şeymişsin
zaman

çekebiliyorsan
çek artık beni
buyur hadi
isyankar olmamak ha
olası mı
öyleyim burdan öte
öyleyim size yıllar
zaman

aşklardan
yaşanmışlardan
ve apardıklarından yıl be yıl
ya
sen öl
ya da
iki çift söz et de
başkasına yaran
zaman

nedendir gayrılıklar
nedendir ayrılıklar
sen ne gayrılıklar
ne de ayrılıklarsın
hiç değilse
kırma direncini kalanların
zaman

tek heyecanı şu odanın
cirit atan sinekler
mutlular ve orta yerdeler
sinekler ve insan
birazcık bize de yaran
nedir bu hal
geçip giden o güzelim yıllar
ve seninle en acımasızı yaşanan bütün anlar
zaman

odalar
yastıklar
lavabo
ayna
sokaklar kaldırımlar
ve de ruhum
paspal
yalan olsun
artık yalan olsun bunlar
zaman

umutsuzluk
bazı oturur yüreğine insanın
yakar insanı ya
hani bendeki şu ruh halini yaratan
azıcık yaşatır gibi olup
sonra paçavra gibi atan vallahi
zaman

bir yanda beklentiler
yoklarsa öteki yanda
çalınmışlar
umutlar
açlıklar
yoksulluklar
insanlar
sen sürdükçe
onlar da çoğalırlar
zaman

duygular
yaşamlar
onlar
kırık mumlar kadar kırıklar
bir ucundan tutunmuşlar ışığa
bir kibrit çakacak kadar karanlığa
hala bin bir umut
insan gibi yaşayacak kadar
eskimiş bir yaşamdan çalıntı gibi
yeni yalanlar
kim ne bulur
kim ne umar
kim yarar sağlar
insanlar
insancıklar
sen mi anlamalısın onları
onlar mı seni
zaman

bela hep var
hangi sebeptir ki
zorlar
ucuz dizilerin ucuz kahramanları kadar
sayıklatıp insanı
düşlerinden bile hırsızlar
bir gözü ağzındaki lokmaya
bir gözü cebindeki varlığına bakar
sen
emek harca bakalım
kanca gibi emeğine
ekmeğine takılanlar
bir yanda ahlaklılar
bir yanda ahlaksızlar
çok mu zor insan olmak
kimin içinsin
kime ne yararsın
a be gülüm
zaman

nisanın on beşi
her yan yeşerdi
dağ yerinde durur
orman yemyeşil
bu gün gök yüzü
pırıldak parlak
Allah Allah
sal kendini sokaklara
bir o surata
bir bu surata
geç aynanın karşısına
bir kendi suratına
bir de şu şiirin haline bak
ah be
zaman

çok mu yılgınız halimizden
ya da mutluluk çok mu uzak
hangi fiilin hangi halini çeksem bu gün
altından karamsarlık fışkıracak
umuda
mutluluğa
bari birazcık pay bırak
belki bir görünecek ışık
belki bir kararacak
şu karşı tepedeki ağaca
bir iplik ya da çaput bağlama
ve bir dilek tutmak
kim bilir ardından ne çıkacak
gecedir günlerin sonu
ama
yarın yeni bir gün daha doğacak
yine kazanacaksın

yine sen
zaman

15 Nisan 2010 Denizli