Yine Kanadaı Gönlüm Bu Gece

Günahın karşı konulmaz cazibesine kapılmış sürüklenirken
Bir gün kaybedeceğimi bilerek atıldım hasret ateşine
Sana dair ne çok anılar biriktirmişim meğer
Atsam atamıyor unutmak istesem unutamıyorum…

Ölüm soğukluğu ruhumda, üşüyorum
Tut ellerimden ne olur tut düşüyorum
Bir tebessümüne ihtiyacım var
Çok görme ne olur çok görme…

Bir kadeh şaraba hapsettim seni
Kaçamazsın, ayıkana kadar benimlesin
Eğer ki illa terk edeceksen, sensiz kalacaksam
Gözlerindeki uzay boşluğuna sal beni…

Ah bu gönül kanamalarım yok mu
Olur olmadık yerde
Olmayacak zamanda kanamak yok mu
İnceden sızlayarak
Damla damla içine kanayarak
Mazinin küflü anılarında boğularak
Bazen bir notayla
Bazen bir şiirle çağlayarak kanamak
Sözün bittiği yerdeyim
Anla işte çaresizim…

Yaralı bir serçe gibiyim
Bir gün de vicdana gel
Sev okşa kanatlarımı
Sar sarmala kanayan yanlarımı
Siyah beyaz fotoromanlardan kalma
Bir mutsuzluk var üzerimde…

Duygularım cam kırıkları gibi yüreğimde
Kanıyor, sancıyor
Kanı gözlerimden
Acısı dilimden dökülüyor
Kırdığın herhangi bir şey değil ey vefasız
Öldürdüğün bir insan...

©
05 – 12 – 2020
03 : 27