Her gün içimden bir şeyler kopuyor
Zaman durmuş vakit geçmiyor
Geceler uzuyor, hüzün efkar tütüyor
Artık baharlar da umut vermiyor
Camdan yağan yağmuru seyrediyorum
Sahi neden ağlar gökyüzü
Yeryüzünde işlenen günahların büyüklüğünden mi
Yoksa mazlumların ahı arşa yetiştiği için mi
Yaşamak ne büyük imtihanmış
Kalp başka dil başka yapılanlar bambaşka
Bütün başkalaşmalar içinde herkes birbirine aynı
Baktığımız görüyor muyuz sahi
Dudak altından sinsi gülüşleri
Ya da gözlerdeki pişmanlıkları korkuları
Beyinden geçen hesapları
Kalpteki kararsızlıkları yalnızlıkları
Sahi baktıkça görebiliyor musunuz gerçekten
Yoksa baktığımızı görüyor mu sanıyoruz
Yine beynimde kısır bir döngü
Dönüp duruyor bütün gece…
©
3 Mayıs 2024
02:54
Seyit Burhaneddin Kekeç
Kayıt Tarihi : 3.5.2024 11:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!