Yine Gel Şiiri - Sinan Karakaş

Bana ne adın lazım, ne şanın ne şöhretin,
İnan ki adam yapmaz, cebindeki servetin,

Anandan doğar gibi, kabul ettik seni gel,
Mevlana da demişti, ne olursan yine gel,

Ben insanım diyorsan, insanı seviyorsan,
Dönmeyi biliyorsan, dön ey mübarek insan,

Gel renk körü olalım, görmeyelim rengini,
İnsanlardan biri ol, yap kendinle cengini,

İnsan densin sadece, bizi çağıracaklar,
Şüphesi olan varsa, onlar bağıracaklar,

Bizim ortak noktamız, sadece insan olmak,
İnsan olma dışında, hiç bir şey aramamak,

Gözümün görmediği, ne kadar zerre varsa,
Sema edip dönerler, yükselirler ta arşa,

Kürreler dönerlerken, bizi de dönderirler,
Mevlana gibi dönüp, Allah’ı zikrederler,

Hadi kim olursan ol, gel de sema dönelim,
El ele tutuşalım, sana uzanmış elim.