Vatanının adını her duyduğunda
Saklayamazdı
Sert bakışlarının ardına
Gözlerinden süzülen hasret tanelerini…
Bir kurşundu
Bir ölümdü
Aldı götürdü onu uzak diyarlara…
Zaman hasret
Zaman sürgün
Memleketinden uzaklarda mecbur kaldı
Yeşerdiği toprakları özlemle yaşamaya...
Çoktu yüreğinde sevdası
Düşünde, düşüncelerinde ne varsa
En büyük sevdası
Beyaz perdede can bulurdu…
Yılmazdı adı
Yılmadı da hayatta…
Kuzeyin sert rüzgârlarına
Güneyin esmer sıcaklığıyla karşı dururdu…
Bir sürüde koyun olmak
Ona göre değildi…
Ellerinde tuttuğu kaderiyle
Kendi yolunu çizdi…
Ruhu özgürlüğe koşardı
Bedeni mahpus damlarında ziyandı…
Sığmazdı dört duvara
Demir parmaklıkların ardına taşardı…
O bir kraldı
Çirkin kraldı…
Yılmazdı adı
Yılmadı da hayatta…
Kuzeyin sert rüzgârlarına
Güneyin esmer sıcaklığıyla karşı dururdu…
Kayıt Tarihi : 12.6.2009 19:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yılmaz GÜNEY anısına... 11.06.2009
TÜM YORUMLAR (1)