Yıllar geçti, dostlar azaldı,
Kadehler doldu, kelimeler sustu.
Bir şarkı çalar hep aynı yerden,
Hatıralar ağır, gece uzun.
Bir zamanlar biz de gülerdik öyle,
Sokaklarda yankılanırdı ismimiz.
Şimdi sessiziz, ama derin,
Bir bakışla anlatırız geçmişi biz.
Kahveler soğur, dertler ısınır,
Bir cigaranın dumanında kaybolur yüzler.
Kırgınlıklar konuşmaz artık,
Zaman, hepsini kendiyle götürür.
Bir sevda vardı eskiden,
Kokusu kaldı belki yastıkta.
Adını anmam artık yüksek sesle,
Kalbim söyler, dilim susar fark etmeden.
Kendi halimdeyim hâlâ,
Bir yanım deli, bir yanım olgun.
Dünle bugünün arasında bir çizgi,
Üzerinde yürürüm, düşmeden, durgun.
Ve sonunda anladım;
Her yara, adam eder insanı biraz.
Ağır abi dedikleri şey,
Aslında susmayı öğrenmiş bir çocuktur biraz.
Kayıt Tarihi : 24.12.2025 01:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayatın ve geçen zamanın sessiz içime içme öğrettiği bir şiir ...




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!